Het is dinsdagmiddag als ik de Graanmarkt opwandel. Je zou denken dat er op dat tijdstip van de dag veel mensen te zien zouden zijn. Maar buiten enkele wandelaars en een jongen die foto’s maakt van de Graanmarkt is het er opvallend rustig. Het meeste geluid komt niet van het plein zelf maar van graafwerken aan de stadsschouwburg. Ondanks het geluid blijft het plein zijn rust bewaren voor mij. Ik besluit rustig te wandelen en alle hoekjes te verkennen. Vandaag heb ik geen zin om op een bank te zitten. De Graanmarkt doet me denken aan de miniatuurversie van een laan of een boulevard. In het midden twee rijen hoge bomen met aan het einde een standbeeld. De graanmarkt straalt voor mij ook verloren glorie uit: Slechts twee banken om op te zitten, vele losliggende stenen, vuil op straat,…en natuurlijk veel duiven, zoals op zoveel plaatsen in Antwerpen.
Een prachtig staaltje architectuur op de Graanmarkt is de Bourlaschouwburg, die met zijn achterkant een zijde van het plein inneemt. De Bourlaschouwburg heeft iets vertrouwds. Ik ben er al veel binnen geweest, heb er zelf ooit op het podium gestaan en keer op keer blijf ik verwonderd. Het gebouw lijkt met veel zorg en oog voor detail neergezet. De schouwburg vormt een groot contrast met de modernere stadsschouwburg, dat een andere zijde van het plein inneemt. De twee schouwburgen lijken elkaar wel aan te kijken. De Stadsschouwburg is voor mij net een grote blok beton. Ik krijg er geen warm gevoel van, het laat me koud. En ook al ben ik er al vaak binnen geweest, dat betoverende gevoel dat ik heb bij de Bourlaschouwburg krijg ik er nooit, ook vandaag niet. Het standbeeld van Viktor Driessen aan het einde of het begin van ‘mijn boulevard’, ‘mijn laan’, staat trots op zijn sokkel en straalt gezag uit. In mijn herinnering dacht ik dat er meer café’s waren op de Graanmarkt, maar er zijn er slechts een paar. Café de Varkenspoot en Café de Duifkens, zijn kleine gildenhuizen, erg schattig en knus. Café de Markt en Café houten Clara zijn op de hoek tegenover de stadsschouwburg en zijn veel groter en moderner. Ze stralen geen gezelligheid uit. Terry’s pub staat te koop. Bij het weinige leven dat ik op deze dinsdagmiddag zie, vraag ik me af hoe het in de zomer zal zijn. Wanneer er terrasjes buiten zijn en veel mensen zich verzamelen op de Graanmarkt. Het maakt me benieuwd….
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment