Op het ATV-nieuws konden we vernemen dat een dief die wou inbreken bij een juwelier in de Schuttershofstraat, kon gevat worden op de Graanmarkt.
Klik op volgende link voor het volledige nieuwsitem:
http://www.atv.be/v3/newsdetail.aspx?mid=2&id=5280
Tuesday, May 15, 2007
Monday, May 14, 2007
Eten en drinken op de Graanmarkt
Hier volgt een overzicht van de restaurants en café's op de Graanmarkt:
DE MARKT
DE MARKT
Tel. : 03.231.91.91
Fax : 03.231.91.90
Graanmarkt 6
2000 ANTWERPEN
Sluitingsdagen: Maandag
Keuken: Continentaal - Europees
Accommodaties: Terras
Budget : - 25 Euro
Betalingswijze : Master Card, Visa
Tel. : 03.233.55.17
Fax : 03.226.65.66
Komedieplaats 18
2000 ANTWERPEN
Sluitingsdagen: Open 7/7
Keuken: Brasserie
Budget : ± 30 Euro
Tel. : 03.233.14.08
Fax : 03.233.14.08
Graanmarkt 15
2000 ANTWERPEN
Sluitingsdagen: Open 7/7
Keuken: Belgisch , Brasserie
Accommodaties: Honden toegelaten , Faciliteiten voor mindervaliden , Terras
Kader: Authentiek kader
Groepscapaciteit: 160
Budget : - 25 Euro
Betalingswijze : American Express, Master Card, Visa
DE DUIFKENS
Tel. : 03.225.10.39
Graanmarkt 5
2000 ANTWERPEN
Sluitngsdagen: Open 7/7
Accommodaties: Terras
DE VARKENSPOOT
Tel. : 03.232.63.63
Graanmarkt 3
2000 ANTWERPEN
Sluitingsdagen: Open 7/7
Accommodaties: Terras
Een jezuïet, wat?
Een woordje uitleg over het begrip "jezuïet zijn":
De Sociëteit van Jezus, bekend als de jezuïeten, is een kloosterorde die in 1534 werd opgericht door een groep afgestudeerde Parijse studenten, onder leiding van Iñigo Lopez de Loyola, beter bekend onder zijn Latijnse naam Ignatius van Loyola. De sociëteit werd in 1540 goedgekeurd door Paus Paulus III. Een pater jezuïet zet veelal achter zijn naam de afkorting 's.j.' van 'Societas Jesu'. Veel jezuïeten zijn leraar, maar zij vervullen ook andere wereldlijke beroepen, zoals advocaat en econoom.
De Sociëteit van Jezus, bekend als de jezuïeten, is een kloosterorde die in 1534 werd opgericht door een groep afgestudeerde Parijse studenten, onder leiding van Iñigo Lopez de Loyola, beter bekend onder zijn Latijnse naam Ignatius van Loyola. De sociëteit werd in 1540 goedgekeurd door Paus Paulus III. Een pater jezuïet zet veelal achter zijn naam de afkorting 's.j.' van 'Societas Jesu'. Veel jezuïeten zijn leraar, maar zij vervullen ook andere wereldlijke beroepen, zoals advocaat en econoom.
De sociëteit werd opgericht als onderdeel van de Contrareformatie, die ontstaan was als reactie op de Reformatie. Ignatius preekte een verregaande gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift, de geloofswaarheden en de kerkelijke hiërarchie. Bij wijze van boutade drukte hij zijn geloof uit in Christus, de Kerk en de Heilige Geest, in de volgende regel uit de Geestelijke Oefeningen : "We moeten geloven dat het wit dat ik zie zwart is, als de Hiërarchische Kerk dat zo definieert, omdat we geloven dat er tussen Christus onze Heer en de Kerk die Zijn Bruid is, dezelfde Geest aanwezig is, die werkzaam is en ons leidt naar de redding van onze ziel."
Een van de gebruikelijkste methoden van de jezuïeten is de retraite. Hiervoor komen mensen bij elkaar om onder leiding van een priester conferenties en meditaties bij te wonen. Ze handelen voornamelijk over de zin van het menselijk leven. De retraites duren gewoonlijk een aantal dagen of soms worden ze georganiseerd als (de oorspronkelijke) dertigdaagse retraite.
De oprichting van de orde der Jezuïeten is niet zonder slag of stoot verlopen. Nadat Ignatius van Loyola in zijn dertigste levensjaar gedurende zijn dienst als officier in het leger gewond was geraakt aan zijn been inspireerde vrome lectuur hem een eigen orde te stichten.
Toen Ignatius met zijn groep gelijkgestemden in 1537 op weg was naar Rome kreeg hij bij het plaatsje La Storta een visioen, waarin Christus met het kruis tot hem zei: “Ego vobis Romae propitius ero” (Ik zal jullie in Rome welgezind zijn) alsook “Ik wil dat u ons dient”. Dit visioen was voor Ingatius en zijn volgelingen aanleiding in Rome de Societas Jesu te vestigen.
De acceptatie van de orde verliep moeizaam. Ignatius werd meermaals in hechtenis genomen en verhoord door de Inquisitie. Hij kreeg ook spreekverboden en werd gesommeerd te verhuizen. In 1540 gaf Paulus III eindelijk zijn fiat.
Geschiedenis Graanmarkt
DE GRAANMARKT
TAPPISIERSPAND
BOURLA
KNS
In het weekend is de Graanmarkt traditioneel de plaats bij uitstek voor een bezoekje aan de markt. Op zaterdag is er de ‘Vreemdelingenmarkt’ en op zondag de ‘Vogeltjesmarkt’. Beide bieden een ruime keuze aan zuivelproducten groenten, fruit en textiel. Zowel Antwerpenaren als toeristen houden van de ongedwongen en gezellige sfeer die er heerst.
Deze traditie gaat terug tot het midden van de 16de eeuw. Toen echter ging het enkel om handel in graan, zoals de naam Graanmarkt doet vermoeden. Voor het overgrote deel van de bevolking was brood in de 16de eeuw immers het voornaamste voedsel. De graanbevoorrading vormde voor de overheid dan ook een permanente zorg. In een stad als Antwerpen, waar het aantal inwoners zeer snel toenam, kreeg alles wat met voedselvoorziening te maken had, bijzondere aandacht. Dat gold in eerste instantie voor de markthandel, die aan allerlei controles werd onderworpen.
Bij de aanleg van de Graanmarkt in de 16de eeuw heette het plein de Brabantse Korenmarkt. Ze werd aangelegd door Gilbert van Schoonbeke in het kader van een veelomvattend project. De stad was immers begonnen met een eerste planmatige urbanisatie van de uitgestrekte schuttershoven -de oefenterreinen van de gewapende gilden- in de buurt van de huidige Schuttershofstraat en van de gronden die eigendom waren van het Sint-Elisabethziekenuis. Van Schoonbeke opende niet alleen een groot aantal straten (o.a. de Arenbergstraat en de Leopoldstraat), maar bouwde ook een verkoophal voor de handelaren in wandtapijten. Aan de oostzijde van dat Tapissierspand liet hij een ruimte van 75 bij 37,5 meter open. Hij adviseerde het stadsbestuur om kooplieden die graan aanvoerden vanuit het hinterland, te verplichten hun handelswaar daar aan te bieden. En zo geschiedde.
Het Tapissierspand was een immens gebouw van 80 bij 37 meter. Omstreeks 1580 woonden bijna alle handelaren in wandtapijten en de meeste producenten van deze luxeobjecten in de omgeving van de gigantische verkoophal. Door de onherroepelijke achteruitgang echter van de Antwerpse tapijthandel vanaf de jaren 1650, boette het Tapissierspand aan belang in. Ter compensatie van het verlies van inkomsten werd in 1710 een gedeelte van het gebouw ingericht als schouwburg. De theaterfunctie domineerde kort erna op de handelsactiviteit.
Nadat het pand in 1746 volledig afbrandt, wordt het in 1753 heropgebouwd.
In 1774 wordt de Brabantse Korenmarkt heraangelegd.
In 1829 wordt het Tapissierspand gesloopt. Kort daarop vangt de bouw aan van het neoclassicistische Théatre Royal Français (huidige Bourlaschouwburg) n.o.v. architect Pierre Bourla. Aanvankelijk wordt hier opera opgevoerd voor een Franstalig publiek.
In 1853 vervolgens richt acteur Victor Driessens het Nationaal Toneel op. Hij wordt mede hierdoor beschouwd als een van de grondleggers van het Nederlandstalige toneel in Antwerpen. In 1903 wordt, ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het gezelschap, het predikaat 'koninklijk' aan de titel toegevoegd. De Koninklijke Nederlandse Schouwburg is geboren.
In 1934 verhuist het gezelschap naar de Bourlaschouwburg. Deze was tot dan toe gereserveerd geweest voor het Franstalige bourgeoisiepubliek.
TAPPISIERSPAND
BOURLA
KNS
In het weekend is de Graanmarkt traditioneel de plaats bij uitstek voor een bezoekje aan de markt. Op zaterdag is er de ‘Vreemdelingenmarkt’ en op zondag de ‘Vogeltjesmarkt’. Beide bieden een ruime keuze aan zuivelproducten groenten, fruit en textiel. Zowel Antwerpenaren als toeristen houden van de ongedwongen en gezellige sfeer die er heerst.
Deze traditie gaat terug tot het midden van de 16de eeuw. Toen echter ging het enkel om handel in graan, zoals de naam Graanmarkt doet vermoeden. Voor het overgrote deel van de bevolking was brood in de 16de eeuw immers het voornaamste voedsel. De graanbevoorrading vormde voor de overheid dan ook een permanente zorg. In een stad als Antwerpen, waar het aantal inwoners zeer snel toenam, kreeg alles wat met voedselvoorziening te maken had, bijzondere aandacht. Dat gold in eerste instantie voor de markthandel, die aan allerlei controles werd onderworpen.
Bij de aanleg van de Graanmarkt in de 16de eeuw heette het plein de Brabantse Korenmarkt. Ze werd aangelegd door Gilbert van Schoonbeke in het kader van een veelomvattend project. De stad was immers begonnen met een eerste planmatige urbanisatie van de uitgestrekte schuttershoven -de oefenterreinen van de gewapende gilden- in de buurt van de huidige Schuttershofstraat en van de gronden die eigendom waren van het Sint-Elisabethziekenuis. Van Schoonbeke opende niet alleen een groot aantal straten (o.a. de Arenbergstraat en de Leopoldstraat), maar bouwde ook een verkoophal voor de handelaren in wandtapijten. Aan de oostzijde van dat Tapissierspand liet hij een ruimte van 75 bij 37,5 meter open. Hij adviseerde het stadsbestuur om kooplieden die graan aanvoerden vanuit het hinterland, te verplichten hun handelswaar daar aan te bieden. En zo geschiedde.
Het Tapissierspand was een immens gebouw van 80 bij 37 meter. Omstreeks 1580 woonden bijna alle handelaren in wandtapijten en de meeste producenten van deze luxeobjecten in de omgeving van de gigantische verkoophal. Door de onherroepelijke achteruitgang echter van de Antwerpse tapijthandel vanaf de jaren 1650, boette het Tapissierspand aan belang in. Ter compensatie van het verlies van inkomsten werd in 1710 een gedeelte van het gebouw ingericht als schouwburg. De theaterfunctie domineerde kort erna op de handelsactiviteit.
Nadat het pand in 1746 volledig afbrandt, wordt het in 1753 heropgebouwd.
In 1774 wordt de Brabantse Korenmarkt heraangelegd.
In 1829 wordt het Tapissierspand gesloopt. Kort daarop vangt de bouw aan van het neoclassicistische Théatre Royal Français (huidige Bourlaschouwburg) n.o.v. architect Pierre Bourla. Aanvankelijk wordt hier opera opgevoerd voor een Franstalig publiek.
In 1853 vervolgens richt acteur Victor Driessens het Nationaal Toneel op. Hij wordt mede hierdoor beschouwd als een van de grondleggers van het Nederlandstalige toneel in Antwerpen. In 1903 wordt, ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het gezelschap, het predikaat 'koninklijk' aan de titel toegevoegd. De Koninklijke Nederlandse Schouwburg is geboren.
In 1934 verhuist het gezelschap naar de Bourlaschouwburg. Deze was tot dan toe gereserveerd geweest voor het Franstalige bourgeoisiepubliek.
Sunday, May 13, 2007
montage
Ons filmpje is eindelijk klaar , na ons radioproduct kunnen jullie hier het resultaat voor video bewonderen, hopelijk is de kwaliteit niet al te slecht. Geniet ervan.
Wednesday, May 9, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)